 |
|
 |
|
kozonos
Dołączył: 14 Paź 2009
Posty: 38
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
 |
|
 |
|
 Wysłany: Pon 8:25, 08 Lis 2010 Temat postu: |
|
|
Ludwig Erhard (4.2.1897 - 5.5.1977)
Drugi kanclerz RFN, minister finansów, polityk CDU, twórca reformy walutowej z 1948 roku.
W czasie wojny związany z opozycją, czemu zawdzięczał przychylność Aliantów.
Zniszczenia wojenne
- W 1946 60% potencjału przemysłowego i 33% poziomu produkcji w porównaniu z 1936.
- Aliancki akt z 1946 zakładał demontaż niemieckiego przemysłu do poziomu 50% z 1938 roku. Do 1950 usunięto wyposażenie 750 fabryk. Ograniczenie produkcji stali do poziomu 25% sprzed wojny. Państwa najsilniej utrudniające odbudowe Niemiec: ZSRR i Francja.
- Co piąte mieszkanie zniszczone (kontrola wysokości czynszów do 1960r.)
- Powojenna regulacja cen nie przynosiła efektów. Popularyzacja wymiany barterowej i używanie zastępczych środków płatności w postaci: papierosów, pończoch czy kawy. Ceny czarnorynkowe stukrotnie wyższe od oficjalnych.
- Wysokie koszty utrzymania wojsk okupacyjnych i reparacji wojennych.
W Europie Zachodniej i w środkowisku akademickim przeważali zwolennicy interwencjonalizmu, nawet partia Erharda, w programie z 1947 roku, choć odrzucała zdecydowanie czysty socjalizm, to również kapitalizm określiła jako „nieodpowiadający interesom narodu niemieckiego” – poszukiwanie trzeciej drogi (we wcześniejszych dokumentach CDU termin „chrześcijański socjalizm”). Przejawem tego poglądu był postulat nacjonalizacji górnictwa i przemysłu stalowego.
10.1947 – Erhard staje na czele Specjalnej Komisji do Spraw Pieniądza i Kredytu – organu przygotowującego reformę walutową:
- Podstawowym celem było zmniejszenie ilości pieniądza na rynku, tak aby ceny zaczęły odzwierciedlać rzadkość produktu.
- Propozycja zachowania jedynie 5% marek.
- Likwidacja gospodarki centralnie planowanej.
18.6.1948 Erhard otrzymał nadzwyczajne pełnomocnictwa związane z realizacją ustawy o wytycznych w kwestii rozdzielnictwa i polityki cenowej po reformie walutowej. W tym samym dniu wydaje pierwsze zarządzenia uwalniające ceny i znoszące rozdzielnictwo. Wprowadza reformę na tyle szybko, by uniemożliwić Aliantom reakcje.
20.6.1948 Rozporządzenia reformy walutowej:
- stopniowe znoszenie kontroli cen
- unieważnienie kartek żywnościowych
- wymiana pieniądza: 60 Reichsmarek na 60 Deutsche Mark, kwoty 61-600 przepadały, powyżej tej kwoty wymiana w stosunku 10 do 1
Skutki bezpośrednie i długofalowe reformy:
- Marka znów staje się głównym środkiem płatniczym, sklepy zapełniają się towarem. Wysoki popyt doprowadza do wzrostu cen o 14%, a te w efekcie do strajku generalnego.
- Zniesienie reglamentacji
- Wzrost produkcji - spadek bezrobocia
- Spadek kosztów utrzymania
- Wzrost płac
- Przejście na gospodarkę rynkową – wolna konkurencja
- Dynamiczny, rokroczny wzrost PKB, również na tle innych krajów
Kto pomógł RFN Marshall czy Erhard?
Dotacje nie przekroczyły 5% PKB RFN, tymczasem koszty alianckiej okupacji i reparacje wojenne pochłaniały od 11 do 15% niemieckiego PKB.
Erhard unikał pojęcia „cud gospodarczy”, odpowiadając, jak na polityka przystało, że to zasługa samych Niemców, którzy: „dzięki zasadom wolności otrzymali ponownie okazję wykorzystania swojej inicjatywy oraz energii”.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
FAQ 
Z Begga za wiele się nie nauczymy : P ale skoro polecają to szybko pożyczam ^^
